Page 25 - Klinika nr 24 (29)/2018
P. 25

DEBATA ŚRODOWISKOWA



                                                             12
             prawność oraz rozkład ciężaru dowodu. Zgodnie z art. 4 ZawLekU    w jego działaniu lub omyłkowo zaleca pacjentowi lek niewłaściwy
                                                                                      18
             „lekarz ma obowiązek wykonywać zawód, zgodnie ze wskazaniami   w terapii danego schorzenia” .
             aktualnej wiedzy medycznej, dostępnymi mu metodami i środka-  Obowiązki lekarza nie wiążą się ze zobowiązaniem rezultatu,
             mi zapobiegania, rozpoznawania i leczenia chorób, zgodnie z zasa-  a z dołożeniem należytej staranności. Sąd Apelacyjny w War-
             dami etyki zawodowej oraz z należytą starannością”. W sprawach   szawie podkreślił, że „wysokie wymagania staranności nie mogą
             o błąd medyczny powoływany jest biegły lekarz, który stwierdza,   przeradzać się w przypisywanie im [lekarzom] obowiązków nie-
             czy działanie pozwanego lekarza było zgodne z aktualną wiedzą   możliwych praktycznie do wykonania i tym samym we wprowa-
             medyczną, czy nie. Ewentualna odpowiedzialność ponoszona jest   dzeniu swoistej odpowiedzialności na zasadzie ryzyka, co w szcze-
             na zasadzie winy z art. 415 KC. Najważniejszym z punktu widze-  gólny sposób dotyczy czynności, z których podjęciem połączone
             nia pacjenta-powoda elementem odróżniającym postępowanie   jest znaczne niebezpieczeństwo oraz wynikające stąd możliwości
             o zadośćuczynienie za błąd medyczny od „zwykłego” postępowa-  częstszego – niż to się zazwyczaj dzieje – powstania szkody” . Sąd
                                                                                                             19
             nia odszkodowawczego jest ciężar dowodu. W procesach dotyczą-  Najwyższy w wyroku z 2010 r. zaznaczył, że „jeżeli zachowanie le-
             cych błędów medycznych ciężar dowodu jest przerzucony na leka-  karza przy dokonywaniu zabiegu medycznego odbiega na nieko-
             rza/szpital, o czym niżej.                          rzyść od przyjętego, abstrakcyjnego wzorca postępowania lekarza,
                                                                 przemawia to za jego winą w razie wyrządzenia szkody. Wzorzec
               Nie jest błędem medycznym np. źle wykonany zastrzyk,   jest budowany według obiektywnych kryteriów takiego poziomu
               nieprawidłowe przyrządzenie leku, pozostawienie ciała ob-  fachowości, poniżej którego postępowanie danego lekarza nale-
               cego w polu operacyjnym, brak umiejętności i zręczności   ży  ocenić  negatywnie.  Właściwy  poziom  fachowości  wyznaczają
               (np. przecięcie przewodu żółciowego podczas operacji usu-  kwalifikacje (specjalizacja, stopień naukowy), posiadane doświad-
               nięcia pęcherzyka żółciowego, wadliwie wykonane znie-  czenie ogólne i przy wykonywaniu określonych zabiegów medycz-
               czulenie, transfuzja niewłaściwej grupy krwi itp.) .  nych, charakter i zakres dokształcania się w pogłębianiu wiedzy
                                                    13
                                                                 medycznej i  poznawaniu nowych metod leczenia. O  zawinieniu
             Jak stwierdził Sąd Najwyższy w orzeczeniu z 17.2.1967 r., przy-  lekarza może zdecydować także niezręczność i nieuwaga przepro-
             stąpienie lekarza do operacji bez mycia rąk również nie jest błę-  wadzanego zabiegu, jeżeli oceniając obiektywnie nie powinny one
             dem w sztuce lekarskiej, bowiem „nie można (...) zaliczyć do błę-  wystąpić w konkretnych okolicznościach. Nie chodzi zatem o wy-
             dów w sztuce lekarskiej zaniedbania polegającego na naruszeniu   maganie od lekarza staranności wyższej od przeciętnej, lecz o wy-
             obowiązku stosowania przy dokonywaniu operacji elementarnych   soki poziom przeciętnej staranności każdego lekarza jako staran-
             zasad antyseptyki, której zachowanie jest kardynalnym obowiąz-  ności zawodowej i według tej przeciętnej ocenianie konkretnego
             kiem całego personelu zatrudnionego przy przeprowadzaniu za-  zachowania” .
                                                                          20
             biegów chirurgicznych, a  przy tym nie wymaga posiadania spe-
             cjalnych wiadomości ani nie może nasuwać przy jej stosowaniu   Zgoda pacjenta na zabieg a potencjalne ryzyko
             najmniejszych wątpliwości tak natury praktycznej, jak i teoretycz-  W glosowanym wyroku sąd zauważył, że zgoda pacjenta na zabieg
             nej, podobnie jak nie stanowiłoby błędu w sztuce lekarskiej poda-  (w formie pisemnej poprzez złożenie podpisu) oznacza również
             nie pacjentowi trucizny zamiast lekarstwa” . Zdarzają się jednak   zgodę na potencjalne ryzyko związane z daną czynnością leczni-
                                             14
             orzeczenia, w których mylone są pojęcia niedbalstwa i braku umie-  czą. Podobny pogląd wyraził w 2012 r. Sąd Apelacyjny w Krakowie,
             jętności u lekarza z błędem w sztuce lekarskiej. Należą one jednak   który zaznaczył, że „błędne jest utożsamianie powikłania poope-
             do mniejszości .                                    racyjnego z błędem w sztuce lekarskiej. Powikłania pooperacyjne
                        15
             Niekiedy pierwsza intuicja może sugerować popełnienie błę-  czy też śródoperacyjne występujące niejednokrotnie w przypadku
             du medycznego, jednak po  głębszej analizie dany czyn okazu-  operacji ciężkich są niezależne od przestrzegania ustalonych stan-
             je się niezwiązany z wiedzą medyczną, dlatego też nie może być   dardów medycznych i procedur medycznych. Natomiast za błąd
             uznany za błąd. Dla przykładu: w 1955 r. Sąd Najwyższy uznał,   w  sztuce lekarskiej uważa się doprowadzenie do  uszczerbku
             że przekroczenie czasu naświetlania promieniami Roentgena nie   na zdrowiu pacjenta na skutek nieprzestrzegania ustalonych stan-
             stanowi błędu lekarskiego, lecz „uchybienie w zakresie zapewnie-  dardów, procedur medycznych” .
                                                                                        21
             nia choremu bezpieczeństwa i  opieki podczas przeprowadzania   W  glosowanym  orzeczeniu  sąd apelacyjny  powołał się na  spo-
             niebezpiecznego dla zdrowia naświetlania. Stwierdzenie takiego   strzeżenie sądu okręgowego, że  „zawsze występuje ryzyko przy
             uchybienia nie wymaga bowiem odwoływania się do zasad nauki   dokonywaniu jakiejkolwiek czynności leczniczej. Ryzyko to, pod-
             i wiedzy medycznej” . W ocenie Sądu Najwyższego błędem nie   pisując zgodę na wykonanie zabiegu, co w niniejszej sprawie miało
                            16
             jest również „niedokładne lub niewystarczające pouczenie chore-  miejsce, pacjent akceptuje i przejmuje je na siebie. Często właśnie
             go o sposobie zażycia leku, dobowej dawce oraz interakcjach z in-  w granicach ryzyka mieszczą się niekorzystne dla zdrowia poszko-
             nymi lekami, jest to bowiem zwykłe zaniedbanie, którego można   dowanych czy pokrzywdzonych wyniki leczenia i  stanowią one
             się dopuścić niezależnie od znajomości zasad wiedzy medycznej   niepowodzenie lecznicze, a nie sam błąd lekarski”.
                            17
             i ich przestrzegania” . Sąd Najwyższy stwierdził też, że „za błąd   Trzeba podkreślić, że pacjent, wyrażając zgodę na zabieg, bie-
             lekarski można uznawać tylko działanie polegające na zapisaniu   rze wprawdzie na siebie ryzyko zwykłych powikłań poopera-
             choremu niewłaściwej dawki w sytuacji, gdy lekarz orientuje się   cyjnych, ale jedynie przy założeniu, że nie zostaną one spo-
                                                                 wodowane z choćby najlżejszej winy lekarza. Wina lekarza jest
             12  Ustawa z 5.12.1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, tekst jedn.: Dz.U.   konieczną przesłanką do  dochodzenia odszkodowania z  tytułu
              z 2018 r. poz. 617, dalej jako: ZawLekU.
             13  Zob. M. Nesterowicz, Prawo medyczne, Toruń 2016, s. 237-238.
             14  Orz. SN z 17.2.1967 r., I CR 435/66, OSNCPiUS 1967, Nr 10, poz. 177.  18  Ibidem.
             15  Zob. np. wyr. SA w Katowicach z 18.2.1998 r., I ACa 715/97, OSA 1999, Nr 2,   19  Wyr. SA w Warszawie z 3.3.1998 r., I ACa 14/98, OSA w Warszawie 1998, Nr 3,
              poz. 7; wyr. SO w Lublinie z 1.2.2006 r., I C 213/04, Legalis.  poz. 30.
             16  Orz. SN z 1.4.1955 r., IV CR 39/54, OSNCK 1957, Nr 1, poz. 7.  20  Wyr. SN z 10.2.2010 r., V CSK 287/09, OSP 2012, Nr 10, poz. 95.
             17  Wyr. SN z 3.12.1958 r., IV K 28/58, PiP 1960, Nr 1, s. 200−203.  21  Wyr. SA w Krakowie z 23.11.2012 r., I ACa 1072/12, Legalis.

             www.edukacjaprawnicza.pl                                                 2(170) rok akademicki 2017/2018  23



       KLINIKA 24(29) 2018.indd   23                                                                          16.05.2018   11:05
   20   21   22   23   24   25   26   27   28